Client : به ماشین نهایی که در اختیار کاربر قرار دارد و برنامه های کاربردی او را اجرا می نماید ، ماشین مشتری (سرویس گیرنده)  گویند.

Server به ماشین همیشه روشن و همیشه در دسترس که آماده ارائه سرویس ها و خدمات مربوطه به سرویس گیرنده ها  (Clients ) می باشد ، ماشین میزبان (سرویس دهنده) گویند.

زمانی که ارائه این سرویس ها و خدمات تنها در محدوده یک شبکه داخلی باشد، آنرا سرور تحت شبکه گویند و به این معنا خواهد بود که تمامی کامپیوتر های موجود در این شبکه از این کامپیوتر فرمان می گیرند و نیازهای تحت شبکه خود را به کمک آن تامین می نمایند و سرور نقش آنها را در شبکه تعیین می نماید.
 حال اگر گستره این شبکه را کمی بیشتر نمائیم، و آن را متشکل از تمام کامپیوتر هایی که از طریق اینترنت به هم وصل شده اند بدانیم، با گروه بسیار بزرگی از کامپیوتر های همیشه روشن و همیشه در دسترس از طریق اینترنت روبرو هستیم که به آنها سرورهای اینترنتی گفته می شود.

بعنوان مثال وقتی سخن از Web server  (سرویس دهنده وب) در میان است در یک عبارت ساده ، منظور سیستمی است که اطلاعاتی را در قالب صفحات وب در اختیار دارد و در عین حال منتظر است که کسی تقاضای یکی از این صفحات را نموده و او این درخواست را دریافت و داده های لازم را در پاسخ به این تقاضا ارسال نماید.

برنامه سمت سرویس دهنده (Server Application ) برنامه ای است که روی ماشین سرویس دهنده نصب می شود و منتظر است تا تقاضایی مبنی بر برقراری یک ارتباط دریافت و پس از پردازش آن تقاضا ، پاسخ مناسب را ارسال نماید بنابراین در حالت کلی برنامه سرویس دهنده شروع کننده یک ارتباط نیست.
در طرف مقابل برنامه های سمت مشتری (
Client Application ) هستند که بنابر نیاز ، اقدام به درخواست اطلاعات می نمایند.

برای مثال جلسه پرسش و پاسخی را در نظر بگیرید که یک نفر صاحب اطلاعات ، پاسخگو و منتظر سوال است - سمت سرویس دهنده -. در طرف دیگر تعدادی سوال کننده هستند که مختارند در رابطه با موضوع مورد بحث سوال نمایند - سمت مشتری